در پروژه های تهویه مطبوع با طراحی سیستم اولیه و ثانویه بصورت پمپ های دور ثابت هر چیلر دارای یک پمپ مخصوص به خود می باشد که در صورت خاموش شدن چیلر , پمپ مربوط به آن نیز خاموش و عملاً عبور جریان آب از آن متوقف میشود.
حال به دلیل عملکرد شیرهای سه راهه بر روی کویل ها جریان آب بای پس می گردد و توسط لوله واسط به سمت چیلرها باز می گردد . و نتیجه آن پایین آمدن دمای آب برگشت به سمت مجموعه مدار اولیه (چیلرها) می گردد .
حال به دلیل اینکه دبی آب در گردش ثابت می باشد و همچنین دبی در نظر گرفته شده بر اساس حداکثر بار سرمایش در سال در نظر گرفته شده است , باید توجه داشت که حالت بار کامل صد درصد که دبی مطابق آن محاسبه شده است با امکان بسیار پایینی اتفاق می افتد و بر اساس فرمول محاسبه ضریب بازدهی چیلرها در پاره بار تنها یک درصد از سال اتفاق می افتد , عملاً همیشه چیلرها زیر بار کامل خود در حال کار هستند
حال اتفاق قابل پیش بینی آن است که , نودو نه درصد از سال مدار اولیه در حال بای پس و برگشت آب سرد به چیلرها و در نتیجه پایین بودن دمای آب ورودی به چیلرها از دومای طرح می باشد .
با توجه به اولین فرمول انتقال حرارت و ثابت بودن دبی عبوری از چیلر و پایین آمدن دلتا تی آب عملاً انرژی کمتری انتقال پیدا خواهد کرد و این به معنی کمتر شدن بازدهی چیلرها می باشد .
این اتفاق سبب دور شدن چیلرها از بازدهی صد درصدی خود هستند و عملاً در نود و نه درصد ساعات سال با بازدهی هفتاد یا هشتاد درصدی خود کار میکنند .. یعنی به اندازه صد درصد برق مصرف میکنند ولی بازدهی کامل نخواهند داشت
بازدهی چیلر
سندرم دلتا تی سبب دو اتفاق غیر قابل اجتناب و منفی در سیستم حجم ثابت می گردد
یک - در بارهای جزئی تعداد چیلرهای روشن از تعداد واقعی مورد نیاز بیشتر خواهد بود , دلیل آن هم بازدهی پایین چیلرها با دمای آب پایین تر از طرح ورودی می باشد .
دو - در حالت های پاره بار به دلیل روشن شدن چیلرهای بیشتر از تعداد واقعی مورد نیاز , دبی آب بیشتر از حالت واقعی پاره بار تولید و از راه لوله بای پاس برگشت داده میشود و این چرخه معیوب ادامه خواهد یافت .
