Erfan Karimi

در یک جمله شیر یک وسیله مکانیکی است که جهت کنترل جریان و فشار استفاده می گردد.

یکی از پدیده های غیر قابل اجتناب در بهره برداری و استفاده از سیستم های تهویه مطبوع , پدیده حبس هوا در بخش های مختلف سیستم می باشد.

پدیده حبس هوا بصورت کلی می تواند سبب اختلال در گردش آب , پایین آمدن بازدهی تجهیزات و همچنین آسیب های غیرقابل جبران به سیستم گردد.

کنترل های پنوماتیکی که از هوای فشرده به عنوان منبع انرژی استفاده می کنند، بسیار ساده و ذاتا آنالوگ هستند و آنها را برای کنترل دما، رطوبت و فشار ایده آل می کند.

زمانی رایج ترین کنترل های مورد استفاده در ساختمان های غیرمسکونی بودند، اما به سرعت با کنترل های الکترونیکی و دیجیتالی آنالوگ با قابلیت تر و انعطاف پذیرتر جایگزین می شوند

اصول عملیات

سیستم های کنترل پنوماتیک از هوای فشرده، تمیز، خشک و بدون روغن به عنوان منبع قدرت کنترل استفاده می کنند، درست مانند کنترل های الکتریکی که از برق استفاده می کنند.

• هوای فشرده که معمولاً در محدوده 100 تا 200 کیلو پاسکال (1 تا 2 بار) عرضه می شود،
• توسط یک کمپرسور هوا (در بخش 7.6 مورد بحث قرار گرفت) ارائه می شود.
• از آنجایی که فشار هوا به راحتی قابل تغییر است، کنترل های پنوماتیکی ذاتاً تعدیل می شوند.
• فشار معمولاً گیج است که بر حسب واحد فشار کیلو پاسکال (kPa) اندازه گیری می شود.
• اساس در سیستم های کنترل پنوماتیک، اصل تعادل نیرو است که در شکل 7-1 نشان داده شده است.

کنترل های الکتریکی معمولاً از 24 ولت ac به عنوان منبع تغذیه استفاده می کنند و فقط از بسته های تماسی (باز-بسته) و مقاومت متغیر (100-20000 اهم)، منطق کنترل استفاده می کنند.

رایج ترین و اساسی ترین کنترل کننده دما - ترموستات ساده دو حالته - نمونه ای از یک کنترل الکتریکی است.

حسگرها 

Sensors

حسگرهای دما که معمولاً با کنترل های الکتریکی دو حالته استفاده می شوند، نوار دو فلزی، کلید جیوه ای، و حسگر حباب و مویرگی یا لامپ از راه دور هستند.

سنسورهای رطوبت مورد استفاده با کنترل های الکتریکی معمولاً از نوع مکانیکی هستند که از مواد جاذب رطوبت (مانند موی حیوانات یا نوار نایلونی) استفاده می کنند که با جذب رطوبت یا رطوبت، طول آن تغییر می کند. در مواد جذب می شود.

سنسورهای فشار دیفرانسیل الکتریکی عمدتاً از فناوری لوله بوردون یا دیافراگم برای تغییر کنتاکت برای کنترل دو حالته یا شناور استفاده می کنند.

کنترلرها، دو حالته 

Controllers, Two-position

کنترل های الکتریکی معمولاً دو حالته هستند و از ترموستات ها، رطوبت گیرها یا آمار فشار استفاده می کنند که در آن متغیر کنترل شده حس می شود و با نقطه تنظیم مقایسه می شود و یک تماس بر این اساس باز و بسته می شود.

کنترلرها، تعدیل 

Controllers, Modulating

از کنترل های الکتریکی برای کنترل مدولاسیون واقعی با استفاده از پل وتستون استفاده می شود که اغلب به عنوان مدار پل از آن یاد می شود،

کنترل های خود تغذیه و سیستمی آنهایی هستند که نیازی به منبع تغذیه خارجی مانند برق یا هوای کنترل پنوماتیک ندارند.

کنترل های خودکار آنهایی هستند که انرژی مورد نیاز برای عملکرد خود را از سیستم هایی که کنترل یا کار می کنند، می گیرند.

DDC کنترل هایی هستند که توسط ریزپردازنده های دیجیتالی کار می کنند.

"دیجیتال" به این معنی است که آنها مانند رایانه های شخصی معمولی روی یک سری پالس کار می کنند.

در سیستم DDC، تمام ورودی ها و خروجی ها باقی می مانند. با این حال، آنها در کنترل کننده ها پردازش نمی شوند، بلکه تمام منطق کنترل در یک رایانه بر اساس دستورالعمل هایی به نام «منطق کنترل» انجام می شود.

سه تفاوت بزرگ بین کنترل کننده های DDC و سایر سیستم های کنترلی

1. برد کامپیوتر - تمام منطق پردازش توسط ریزپردازنده ها انجام می شود.
2. سیگنال های دیجیتال به جای آنالوگ واقعی - مسائل مربوط به دقت و زمان را مطرح می کند.
3. پورت ارتباطی - دسترسی اپراتورها و سایر کنترلرها را برای برقراری ارتباط با کنترل کننده فراهم می کند.

چهار نوع اصلی ورودی و خروجی در یک سیستم کنترل 

• ورودی و خروجی دیجیتال DI/DO
• ورودی و خروجی آنالوگ DI/DO