DDC کنترل هایی هستند که توسط ریزپردازنده های دیجیتالی کار می کنند.
"دیجیتال" به این معنی است که آنها مانند رایانه های شخصی معمولی روی یک سری پالس کار می کنند.
در سیستم DDC، تمام ورودی ها و خروجی ها باقی می مانند. با این حال، آنها در کنترل کننده ها پردازش نمی شوند، بلکه تمام منطق کنترل در یک رایانه بر اساس دستورالعمل هایی به نام «منطق کنترل» انجام می شود.
سه تفاوت بزرگ بین کنترل کننده های DDC و سایر سیستم های کنترلی
- برد کامپیوتر - تمام منطق پردازش توسط ریزپردازنده ها انجام می شود.
- سیگنال های دیجیتال به جای آنالوگ واقعی - مسائل مربوط به دقت و زمان را مطرح می کند.
- پورت ارتباطی - دسترسی اپراتورها و سایر کنترلرها را برای برقراری ارتباط با کنترل کننده فراهم می کند.
چهار نوع اصلی ورودی و خروجی در یک سیستم کنترل
- ورودی و خروجی دیجیتال DI/DO
- ورودی و خروجی آنالوگ DI/DO
